یک چادر، دو امداد

303. سيد ابوالحسن اصفهانی و تحمل سختی‏آيت الله مرعشی گويد روز عيدی بود ديدم صاحب منزل اساس منزل آسيد ابوالحسن اصفهانی را بيرون انداخته است و می‏گويد حالا كه اجاره نداری بيرون رويد. هرچه ايشان می‏گفت پول ندارم او نمی‏پذيرفت. ناراحت شدند و بيرون رفتند به آن مرد عرب گفتم آيا او را می‏شناسی؟ او از بهترين شاگردان آخوند خراسانی است، به او مهلت بده اجاره‏ات را می‏پردازد، با التماس من حاضر شد مهلت دهد.[1]304. تحمل سختی آيت الله شيخ هاشم قزوينی‏استاد جلال الدين همايی گويد: من و تعدادی از طلاب مدرسه نيماورد، با گرسنگی و قحطی دست و پنجه نرم می‏كرديم، يك روز در مدرسه با رفيقم مباحثه می‏كردم، كه طلبه برجسته‏ای از اهل قزوين (آيت الله شيخ هاشم قزوينی) بود، ناگهان حالش دگرگون شد و بيهوش افتاد هيچ بيماری نداشت و جوانی سالم و با نشاط بود فهميدم دردش گرسنگی است و آن را از من پنهان داشته است، با شتاب از جای برخواستم، هر چه در گوشه و كنار مدرسه گشتم تا پولی به دست بياورم وجهی نيافتم تا لقمه نانی فراهم كنم از مدرسه خارج شدم و خود را به خيابان رساندم، ناگهان در گوشه خيابان چشمم به چند برگ كاهوی گل آلود افتاد آن را برداشتم و در جوی آب شستم و به سرعت كنار دوستم آمدم همچنان بيهوش افتاده بود، اندكی از آن برگ‏های كاهو را در دهانش نهادم، بی رمق با چشمان بسته به جويدن پرداخت، چند برگ را كه جويد دوباره حيات رفته به او بازگشت، هنوز برگ‏های كاهو تمام نشده بود كه چشمانش باز شد و با لبخندی برخواست، نشست و بی درنگ رو به من كرد و انگشت روی خط نهاد و گفت: كجای بحث بوديم وديگر از آن گرسنگی و بيهوشی چيزی نگفت، چنان بود كه گويی هيچ اتفاقی نيفتاده است.[2]305. آيت الله ميرزا زين العابدينی و تحمل سختی‏آيت الله ميرزا زي, ...ادامه مطلب

295. ملا حبيب الله شريف كاشانی و تحمل سختی‏[1]هزار و يك نكته اخلاقی از دانشمندان ؛ ص136حبيب الله شريف كاشانی در سال 1262 قمری ديده به جهان گشود ايشان مقدمه كتاب جمل النواهی می‏نويسد ترجمه اين كتاب را با كمی سرمايه علمی و تنگدستی خود موقعی می‏نويسم كه حوادث روزگار مرا به درد جدايی مبتلا كرده است و به مصيبت مرگ دو فرزندم كه در دو شب پی در پی از دنيا رفتند دچار نموده است وهمچنين مشكلات ديگر به من هجوم آورده است ولی خدای دوست و دوست دارنده را در هر حال حمد و سپاس. ايشان دارای 300 جلد كتاب و رساله است اما تنها حدود 200 جلد از آن‏ها شناخته شده است.[2]296. تحمل سختی و سيد نعمت الله جزائری‏سيد نعمت الله جزائری از شاگردان فيض كاشانی و مرحوم علامه مجلسی است كه حدود 4 سال در نزد علامه مجلسی بوده و در تصحيح بحارالانوار كمك كرده است.ايشان در دوران تحصيل سختی‏های فراوانی تحمل كرده گاهی نان بدست نمی‏آورده و با گرسنگی می‏گذرانده و گاهی از پوست خربزه با يكی از دوستانش استفاده می‏كرد و گاهی بر اثر نوشتن زياد و شدت سرما از دست او خون جاری می‏شد و بر اثر كثرت مطالعه چشم او ضعيف شد تا اينكه به عتبات عاليات رفته و از تربت امام حسين (عليه السلام) تبرك جسته و چشم او شفا يافته است. و در زمان خود مورد حسادت برخی از افراد واقع شده كه برخی از كتابها و نوشته‏های او را دزديدند و به چاه انداختند تا از بين رفت دو مرتبه خدا وند بر او منت و كرامت نهاد كتب ديگری تأليف كرد مانند: نوادر الاخبار در شرح تهذيب و كشف الاسرار شرح استبصار و انوار نعمانيه و زهر الربيع و ....[3]297. مرحوم نراقی و تحمل سختی‏حاج ملا مهدی نراقی چراغ برای مطالعه نداشت لذا از نور مهتاب يا چراغ‏های عمومی بهره می‏جست.[4]298. بدهی سيد ابوالحسن , ...ادامه مطلب

291. خواجه نصير الدين طوسی و تحمل سختی هاخواجه نصيرالدين طوسی در سال 597 قمری به دنيا آمد و در سال 673 قمری از دنيا رفت. ايشان دارای آثار فراوانی است از جمله تجريد العقايد، اخلاق ناصری، اوصاف الشراف، شرح اصول كافی و شرح اشارات، ايشان در پايان كتاب شرح اشارات می‏نويسد بيشتر مطالب آن را در چنان وضعيتی سخت نوشتم كه سخت‏تر از آن ممكن نيست و زمانی بر من نگذشت كه از چشمانم اشك نريزد و زمانی پيش نمی‏آيد كه دردهايم افزون نگردد و غمهايم دوچندان نشود.[1]292. ملا صالح مازندرانی و تحمل سختی‏ملا صالح مازندرانی در بدو امر، مشكل مالی داشت، به نحوی كه اگر چيزی می‏خواست بنويسد، تهيه كاغذ مقدورش نبود و به جهت كهنگی لباس، به مجلس‏درس حاضر نمی‏شد؛ طلبه‏ها گمان می‏كردند او فقيری است كه برای تكدی و اعانت خلق به آنجا آمده است.293. محمد تقی برغانی و تحمل سختی‏محمد تقی برغانی قزوينی معروف به شهيد ثالث گويد: زمانی كه در اصفهان مشغول به تحصيل بودم بسيار تهيدست بودم به نحوی كه برخی از از اوقات غذايی برای خودمان نداشتيم و برخی اوقات از پوست خربزه‏ای كه مردم دور می‏انداختند استفاده می‏كردم.[2]294. كاشف الغطاء و تحمل سختی‏شيخ جفعركاشف الغطاء در آغاز تحصيل زندگی خود را بسيار به سختی می‏گذراند و سرانجام به فكرش رسيد كه 30 سال نماز استيجاری بخواند و امور تحصيل خود را اداره كند و بالاخره چنين زحمتی را بر خود هموار ساخت تا به پايه‏ای از علم رسيد.[3][1] ( 1) گلشن ابرار ج 1 ص 125.[2] ( 1) قصص العلماء ص 56[3] ( 2) مردان علم در ميدان عمل ج 5 ص 77 گلشن ابرار ج 7 ص 100. بخوانید, ...ادامه مطلب