یک چادر، دو امداد

291. خواجه نصير الدين طوسی و تحمل سختی هاخواجه نصيرالدين طوسی در سال 597 قمری به دنيا آمد و در سال 673 قمری از دنيا رفت. ايشان دارای آثار فراوانی است از جمله تجريد العقايد، اخلاق ناصری، اوصاف الشراف، شرح اصول كافی و شرح اشارات، ايشان در پايان كتاب شرح اشارات می‏نويسد بيشتر مطالب آن را در چنان وضعيتی سخت نوشتم كه سخت‏تر از آن ممكن نيست و زمانی بر من نگذشت كه از چشمانم اشك نريزد و زمانی پيش نمی‏آيد كه دردهايم افزون نگردد و غمهايم دوچندان نشود.[1]292. ملا صالح مازندرانی و تحمل سختی‏ملا صالح مازندرانی در بدو امر، مشكل مالی داشت، به نحوی كه اگر چيزی می‏خواست بنويسد، تهيه كاغذ مقدورش نبود و به جهت كهنگی لباس، به مجلس‏درس حاضر نمی‏شد؛ طلبه‏ها گمان می‏كردند او فقيری است كه برای تكدی و اعانت خلق به آنجا آمده است.293. محمد تقی برغانی و تحمل سختی‏محمد تقی برغانی قزوينی معروف به شهيد ثالث گويد: زمانی كه در اصفهان مشغول به تحصيل بودم بسيار تهيدست بودم به نحوی كه برخی از از اوقات غذايی برای خودمان نداشتيم و برخی اوقات از پوست خربزه‏ای كه مردم دور می‏انداختند استفاده می‏كردم.[2]294. كاشف الغطاء و تحمل سختی‏شيخ جفعركاشف الغطاء در آغاز تحصيل زندگی خود را بسيار به سختی می‏گذراند و سرانجام به فكرش رسيد كه 30 سال نماز استيجاری بخواند و امور تحصيل خود را اداره كند و بالاخره چنين زحمتی را بر خود هموار ساخت تا به پايه‏ای از علم رسيد.[3][1] ( 1) گلشن ابرار ج 1 ص 125.[2] ( 1) قصص العلماء ص 56[3] ( 2) مردان علم در ميدان عمل ج 5 ص 77 گلشن ابرار ج 7 ص 100. بخوانید, ...ادامه مطلب